مدیریت ریدایرکت ها در سایت

ریدایرکت های خود را با این راهنمای مبتدی سئو برای تمیز نگه داشتن وب سایت و راضی نگه داشتن کاربران خود در آینده ثابت کنید.

ریدایرکت ها بخش بسیار مهمی در اجرای یک وب سایت موفق هستند، اما اغلب اوقات به روند مدیریت آنها توجه کمی می شود. بدون مدیریت ریدایرکت، ممکن است ریدایرکت های مهم حذف شوند، کاربران به مکان اشتباه هدایت شوند یا ارزش لینک برای سئو سایت از بین برود.

مدیریت ریدایرکت باید آینده نگر و انعطاف پذیر باشد بدون اینکه بار اضافی را به سایت تحمیل کند.

چند هدف برای فرآیند مدیریت ریدایرکت وجود دارد؟

انجام ریدایرکت ها باید به نحوی باشد که به سادگی انجام پذیرباشند و قابل مدیریت باشند.

از زنجیره های ریدایرکت خودداری کنید – تا حد امکاناز استراتژی تک پرش استفاده کنید.

به گونه ای ریدایرکت کنید که قابل تجزیه و تحلیل و بررسی باشند.

مهم است که تغییراتی را که به طور اجتناب ناپذیری از پشته فناوری و کل وب در طول زندگی آینده وب سایت رخ می دهد، زیر نظر داشته باشید.

احتمال آن زیاد است که در آینده سایت با انتقال CMS، تغییرات گسترده URL، تغییر مکان فایل های رسانه ای، یا وب سایت های برتر شروع به استفاده از فناوری جدیدی کند که بر URL های شما تأثیر می گذارد.

این تغییر همچنین در طول زمان برای تیم‌های مختلف که مسئول این موارد هستند اتفاق می‌افتد:

تصمیم گیری در مورد اینکه چه فناوری ریدایرکت ها را مدیریت خواهد کرد.

ایجاد،حذف و انتقال ریدایرکت ها.

تصمیم گیری درباره ی اینکه چه URL هایی باید به کجا هدایت شوند (و چرا).

مطمئناً گزینه‌ها و انواع مختلفی از ریدایرکت ها از نقطه نظر فنی وجود دارد که همگی دارای موارد استفاده خاص هستند – ریدایرکت های 3xx، متا رفرش، جاوا اسکریپت، htaccess ، httpd.conf و غیره.

در این مقاله، در مورد مدیریت ریدایرکت ها که توسط فناوری جدید بکار گرفته شده، ایجاد می شوند به شما توضیحاتی می دهیم که تاثیر بسزایی می تواند در روند پیشرفت سایت شما ایجاد کند. 

موارد استفاده رایج برای ریدایرکت ها

اگرچه کاربردهای دیگری برای ریدایرکت در وب سایت ها وجود دارد،اما سه مورد از رایج ترین مواردی که برای وب سایت های بزرگ نیاز به مدیریت دارند را می توان به شرح زیر توصیف کرد:

انتقال صفحه.

ریدایرکت پوچ.

ریدایرکت سودمند.

احتمال آن زیاد است که در آینده سایت با انتقال CMS، تغییرات گسترده URL، تغییر مکان فایل های رسانه ای، یا وب سایت های برتر شروع به استفاده از فناوری جدیدی کند که بر URL های شما تأثیر می گذارد، استفاده کند.

این تغییر همچنین در طول زمان برای تیم‌های مختلف که مسئول این موارد هستند اتفاق می‌افتد:

تصمیم گیری در مورد اینکه چه فناوری ریدایرکت ها را مدیریت خواهد کرد.

مدیریت ریدایرکت های “صفحه منتقل شده”

اگر یک صفحه وب ایجاد شده از یک مکان قدیمی به مکان جدید منتقل شود، باید یک ریدایرکت وجود داشته باشد تا به انسان‌ها و ربات‌ها کمک کند تا هنگام تلاش برای دسترسی به مکان قدیمی، مکان جدید را پیدا کنند.

یک انسان ممکن است یک نشانی اینترنتی قدیمی نشانک شده داشته باشد، یا لینکی به URL قدیمی در یک صفحه وب یا ایمیل پیدا کند، یا ممکن است آن را در جایی چاپ شده ببیند و آن را تایپ کند.

یک ربات جستجو ممکن است URL قدیمی را به عنوان لینکی در یک صفحه وب یا در حین خزیدن مجدد فهرست موجود در صفحه پیدا کند.

در هر صورت، ارائه یک ریدایرکت روش صحیحی برای نشان دادن این است که یک مورد در یک مکان جدید است.

شاید دو نوع کلی از ریدایرکت های “چابه جایی صفحه” وجود داشته باشد: دسته ای مطابق با الگو و تک تک. 

دسته‌ای از ریدایرکت های مطابق با الگو قابل مدیریت هستند

اگر هر URL در یک سایت یا داخل یک فهرست به شیوه ای ثابت تغییر کند، قانون ریدایرکت ضروری می تواند بسیار ساده باشد و می تواند عملاً برای همیشه و بدون نیاز به نگهداری کمی حفظ شود.

برای مثال، اگر صفحات اتاق خبر شرکتی خود را از «https://newsroom.domain.com» به «https://www.domain.com/newsroom/» منتقل کرده باشید، و ساختار URL اتاق خبر یکسان باقی می‌ماند، پس می توان نتیجه گرفت که یک قانون واحد می تواند تمام ریدایرکت ها را مدیریت کند.

این قانون احتمالا برای ریدایرکت های جدید نامرتبط صدق نکند.

در طی یک تغییر پلت فرم مدیریت CMS یا ریدایرکت، حفظ این قوانین تک خطی و مشابه آن دشوار نخواهد بود.

یک مزیت بزرگ استفاده از ریدایرکت های مطابق الگو، امکان انجام آسان تنظیمات در آینده است، مانند ویرایش کوئری یا تغییر الگوی ریدایرکت در صورت وقوع تغییر گسترده دیگری (مانند انتقال سایت به https).

لیست ریدایرکت های یکباره غیرقابل مدیریت می شود

اگر یک صفحه باید URL متفاوتی داشته باشد یا گروهی از صفحات باید URL متفاوتی داشته باشند اما الگوی ثابت ساده ای وجود نداشته باشد، لیستی از ریدایرکت های 1:1 مورد نیاز است.

به عنوان مثال، اگر یک پست وبلاگی با URL “domain.com/blog/devops-conferences-2021.html” داشتید و می خواستید آن را به “domain.com/blog/devops-conferences.html” تغییر دهید و محتوا را برای سال جدید بازخوانی کنید (و ایجاد یک URL بادوام)، سپس باید یک ریدایرکت 1:1 از مکان قدیمی به مکان جدید ایجاد کنید.

در حالی که دسته ای از ریدایرکت های  مطابق الگو به راحتی می توانند برای همیشه حفظ شوند، احتمال بیشتری وجود دارد که یکباره ها در نهایت نیاز به از کار انداختن داشته باشند.

در صورتی که اگر یک روز در آینده وب سایت شما به یک CMS جدید منتقل شود، یا شاید فضایی در بخش مدیریت ریدایرکت شما باقی نماند – در این گونه موارد ممکن است ریدایرکت حفظ نشود.

جان مولر پیشنهاد می‌کند که به‌خاطر گوگل، هنگام جابجایی صفحه، ریدایرکت ها باید حداقل برای یک سال حفظ شوند.

خوب است که این نوع ریدایرکت را برای چندین سال فعال نگه دارید، اما ممکن است امکان پذیر نباشد.

بنابراین، داشتن راهی برای دانستن مدت زمان فعال بودن ریدایرکت و تعداد دفعات بازدید از آن هنگام تصمیم گیری در مورد اینکه کدام ریدایرکت در آینده حذف یا حفظ شود، مهم است.

مدیریت ریدایرکت های Vanity

گروهی از ریدایرکت ها که اغلب به آنها “redirects vanity” یا “vanity URLs” گفته می شود، URL های کوتاه شده ای هستند که برای تایپ، به یاد ماندنی و/یا به راحتی قابل خواندن طراحی شده اند.

ریدایرکت های Vanity تقریباً لزوماً یکباره هستند.

یک تصور غلط رایج از طرف بسیاری از نگه دارندگان یک وب سایت بزرگ، نیاز به URL های بیهوده و بدون استفاده است.

اگر URL متعارف یک صفحه محصول در یک وب سایت شرکتی دارای عمق سه یا چهار پوشه باشد، یکی از ادمین های سایت ممکن است درخواست ریدایرکت بیهوده و پوچ با اشاره به مکان واقعی کند.

این ریدایرکت به کاربران کمکی نمی کند، مگر اینکه بخواهند  آن را در مرورگر خود تایپ کنند.

یکی از ویژگی‌های همیشگی وب این است که کاربران به ندرت یک URL را در مرورگر خود تایپ می‌کنند و در حین استفاده از اینترنت روی لینک کلیک می‌کنند.

ریدایرکت های کاربردی واقعاً مفید آنهایی هستند که کاربر هنگام عدم استفاده از اینترنت می‌خواند یا می‌شنود.

یک آگهی مجله، یک بیلبورد، یک پادکست، یا یک آگهی رادیویی – همه اینها استفاده های عالی از ریدایرکت بیهوده هستند.

در این موارد، انسان نیاز دارد که به راحتی آدرسی را به خاطر بسپارد و به راحتی تایپ کند. “برای دریافت پیانوی رایگان خود به acme.com/piano مراجعه کنید!” عالی خواهد بود.

اگر نیازی به ریدایرکت بیهوده نباشد – اگر برنامه ای برای یک مجله یا یک تبلیغ پادکست وجود نداشته باشد – تقریباً به طور قطع آن ریدایرکت نیازی به وجود ندارد.

این به سئو یا قابلیت استفاده سایت کمک نمی کند که یک ریدایرکت بیهوده داشته باشد که هیچ کس از آن استفاده نمی کند.

هنگامی که زمان انتقال همه ریدایرکت ها به یک سیستم جدید فرا می رسد، اینها می توانند به کابوس تلاش برای کشف اینکه کدامیک هنوز مورد نیاز هستند یا خیر تبدیل شوند.

مدیریت ریدایرکت های سودمند

ریدایرکت های کاربردی یا سودمند نوعی ریدایرکت غالباً مطابق با الگو هستند که در خدمت اهداف فنی دارند.

ریدایرکت های معمول سودمند عبارتند از:

HTTP به HTTPS.

افزودن یا حذف “www.”

افزودن یا حذف یک اسلش انتهایی یا “.html”

اجباری کردن فقط حروف کوچک.

افزودن، حذف یا ویرایش یک کوئری.

از آنجایی که اینها با الگو مطابقت دارند، می توان آنها را به راحتی نگهداری و در آینده تغییر داد.

مهم است که هنگام ترکیب ریدایرکت های چندگانه سودمند با ریدایرکت های صفحه و بیهوده، ترتیب عملیات را به دقت در نظر بگیرید – با هدف داشتن کمترین جهش ممکن در طول مسیر و نگهداری آسان در آینده.

ریدایرکت های سودمند می تواند از طریق اتوماسیون و ساده سازی، تعداد ریدایرکت های یکباره مورد نیاز را کاهش دهد. به عنوان مثال، کوچک کردن حروف می‌تواند در برخی موارد نیاز به ایجاد چندین نسخه ازیک  URL یکسان را برطرف کند.

آخرین چیزی که می‌خواهید این است که یک مدیر اجرایی در شرکتتان بخواهد به فکر همه URL های بیهوده‌ای باشد که امیدوارند در کمپین پادکست استفاده کنند!

URL های کوتاه شده که توسط انسان قابل خواندن نیستند

یک دسته از ریدایرکت که به نوعی خطوط بین Utility و Vanity را در بر می گیرد، URL های کوتاه شده ای هستند که برای به خاطر سپردن یا تایپ آسان توسط کاربران در نظر گرفته نشده اند.

اینها اغلب برای کدهای QR برای کاهش طول URL استفاده می‌شوند (در نتیجه کد QR را راحت‌تر اسکن می‌کنند)، یا توسط کاربران رسانه‌های اجتماعی برای دیدن تعداد کلیک‌هایی که لینک‌های به اشتراک گذاشته شده آنها با استفاده از bit.ly یا یک پلتفرم مشابه دریافت می‌کند.

برای وب‌سایت‌های بزرگ، نشانی‌های اینترنتی کوتاه‌شده نباید برای ردیابی تحلیلی مورد نیاز باشد، اگرچه ممکن است برای ایجاد کد QR  استفاده شود.

تجزیه و تحلیل در مورد ریدایرکت ها

بهترین راه برای درک نحوه استفاده از ریدایرکت ها، کوئری به برخی از انواع ریدایرکت ها است.

ریدایرکت های Vanity، ریدایرکت های کد QR، و ریدایرکت های یکباره جابه‌جایی صفحه، همگی موارد استفاده برای رشته‌های پرس و جو هستند که منجر به ردیابی تحلیلی در استفاده از ریدایرکت می‌شوند.

Etrade.com نمونه‌ای از استفاده از رشته‌های پرس و جو در ریدایرکت های Vanity ارائه می‌دهد.

برای مثال، etrade.com/stockplans به https://us.etrade.com/stock-plans?vanity=stockplans ریدایرکت می دهد.

این امر Etrade را قادر می‌سازد تا بفهمد چند نفر از این ریدایرکت در طول زمان استفاده کرده‌اند و کاربران پس از ورود به سایت چه نوع اقداماتی را انجام داده‌اند.

داده های تجزیه و تحلیل در مورد استفاده از ریدایرکت می تواند به یک تیم وب کمک کند تا تعیین کند کدام ریدایرکت ها باید حفظ شوند یا می توانند حذف شوند و کدام کمپین ها بیشترین بازدید کننده و تعامل را ایجاد می کنند.

ردیابی تجزیه و تحلیل در ریدایرکت های سودمند، مانند HTTP به HTTPS، ارزش کمتری را ارائه می دهد زیرا یک وب سایت احتمالاً این موارد را حفظ می کند، چه به طور منظم استفاده شوند یا نه…

این ملاحظات باید برای ایجاد مجموعه ای از قوانین کوئری که بیشترین منطق را برای وب سایت و تیم دارد استفاده شود:

مسیر ریدایرکت کامل را در رشته کوئری مشخص کنید:

• اغلب اسلش ها و نقطه ها باید با خط فاصله جایگزین شوند.

نوع ریدایرکت را مشخص کنید:

• 301، 302، جاوا اسکریپت و غیره همگی امکان پذیر است.
• Vanity، Utility، صفحه جابجا شده، QR و غیره همگی امکان پذیر هستند.

تاریخ اضافه شده را مشخص کنید.

تیم مسئول ریدایرکت را مشخص کنید.

اضافه کردن همه این اطلاعات در رشته جستجوی مقصد ریدایرکت ضروری نیست، اما امکان پذیر است.

پس از پیاده‌سازی رشته‌های پرس و جو در مقصدهای ریدایرکت، یک تیم می‌تواند برای استفاده در یک آهنگ سالانه یا دیگری حسابرسی کند.

به عنوان مثال، هنگامی که یک ریدایرکت Vanity برای یک کمپین خاص ایجاد شد که دوره خود را طی کرده است، و ریدایرکت برای دو یا سه سال استفاده نشده است، زمان آن رسیده است که حفظ آن ریدایرکت قدیمی را متوقف کنید.

 الگو های ضد ریدایرکت (Redirect Anti-Patterns)

الگوهای ضد زیادی برای ریدایرکت وجود دارد.

این ها ممکن است یک راه حل سریع خوب به نظر برسند، اما در نهایت بیشتر منجر به ایجاد مشکلی می شود تا حل مشکل.

برخی از الگوهای ضد ریدایرکت عبارتند از:

ریدایرکت 404 صفحه به یک صفحه اصلی.

هدایت مجدد به خطای 404 به جای ارائه خطای 404 در یک URL غیر موجود.

ریدایرکت به یک ریدایرکت (ریدایرکت های زنجیره ای).

ریدایرکت و عدم به روز رسانی صفحه ای که لینک ریدایرکت در آن وجود دارد (لینک داخلی به ریدایرکت ها).

استفاده از ریدایرکت برای تست A/B به جای دستکاری DOM.

لینک دادن به ریدایرکت های غیرمستقیم – به طوری که کاربران فکر می‌کنند که یک مورد خاص را در یک وب‌سایت پیدا خواهند کرد، روی لینک کلیک می‌کنند، اما سپس به مکان دیگری هدایت می‌شوند (کاربر به علت آنکه فکر میکرده چیزی که جستجو کرده را پیدا می کند، اما این اتفاق نمی افتد ناامید شده و از سایت بیرون می رود).

بسیاری از الگوهای ضد ریدایرکت را می توان با پیروی از این دو اصل حل کرد:

هرگز به ریدایرکت های داخلی لینک ندهید. هنگامی که یک صفحه بازنشسته می شود، تمام لینکهای داخلی را که به صفحه قدیمی اشاره دارند پیدا کنید و آن لینکها را حذف یا به روز کنید.

به صفحات قدیمی که هیچ جایگزینی ندارند اجازه دهید به 404 تبدیل شوند و مطمئن شوید که لینکهای آنها را حذف کنید